As bibliotecas teñen vida propia, como un ser vivo: nacen, medran e por desgracia, morren. Así pois, o seu periplo vital pode ser explicado co verbo struo, que en latín significa tramar e maquinar, pero sobre todo construír e reunir ordenadamente. As bibliotecas foron construídas e destruídas por igual a través dos séculos. Quizais porque a súa única intención era a instrución das mentes e as almas, sen afán de lucro nin loitas de poder. CONSTRUCIÓN, INSTRUCIÓN, DESTRUCIÓN.
As bibliotecas no punto de mira sempre.
