Mulleres tras as liñas

Até o século XX, a muller europea pertenceu, en estrito sentido, ao home da familia: ao pai cando era virxe e ao marido, cando casaba, e aos seus fillos, cando enviuvaba. Ademais, desde o punto de vista legal, non podía comprar nin vender as súas pertenzas, viaxar, estudar, subsistir..., sen o permiso dos homes. Desafiar todo isto, supuña perdelo todo.
Pero houbo mulleres que se arriscaron, que perderon o medo, que dixeron NON, porque querían recuperar a súa esencia, a súa liberdade. Para iso, moitas se vestiron de homes, outras usaron pseudónimos, para realizar ese desexo obsesivo: deixar de estar illadas, marxinadas; en definitiva, poder ser elas mesmas.

O noso proxecto comenza con dous referentes culturais: o primeiro máis coñecido polo noso alumnado a través do cine, Hua Mulan, unha muller que disfrazada de guerreiro uníuse ao exército chino e cuxa lenda está recollida no poema Balada de Mulan. O outro referente, máis coñecido por as que temos xa unha certa idade, fai referencia a nosa nenez e aos xogos coa comba, "La doncella guerrera": quen non recorda isto?

"A un capitán sevillano la desgracia le dio Dios / de siete hijas que tuvo que ninguna fue varón / un día la más pequeña le pidió la bendición / padre me voy a la guerra vestidita de varón / hija mía no te vayas que te van a conocer / tienes el pelito largo y la cara de mujer / padre si lo tengo largo padre me lo cortaré / y después de bien cortado un varón pareceré / siete años peleando y nadie la conoció / sólo la hija del rey que de ella se enamoró."

Aquí tedes unha escolma de mulleres que se disfrazaron de homes:

e outra de mulleres que optaron usar un pseudónimo masculino: